Month: otsaila 2017
#EgunBatKantuBat 2017an zehar
Musika asko entzun izan dut beti, uneoro ia-ia, edozer gaua egiten ari naizela. Lanean, sukaldean, idazten, autoan… Musika merkatuaren egunerokotasuna ere jarraitu izan dut, are gehiago Goierri Irratian lanean hasi nintzenetik (entzungai duzue webgunean ere). 2016 amaitzean ordea, urtean zehar argitaratutako disko oso gutxi entzun ditudala konturatu naiz. Musika entzuten jarraitu dut baina betikoa, edo ezagun nuena behintzat.
Hori dela eta, 2017 hasieran pasa den urtean zehar argitaratutako intereseko nituen diskoak CDetan sartu eta autoan entzun ditut hiru asteetan zehar. Gauza interesgarriak topatu ditut, eta baita ez interesgarriak ere. Txio honen harian dituzue disko hauen mikrokritikak interesa izanez gero.
Ez dakit zertan ibili naizen 2016an baina urteko disko gutxi entzun ditut. 2017arekin batera hasi naiz intersgarri egin zaizkidanak entzuten
— Mikel Alvarez (@theindezents) 17 de enero de 2017
Musikalki urtea zurian igaro zaidala konturatuta 2017an halakorik ez gertatzea erabaki dut. Hori dela eta, erronka bat bota diot nire buruari hil honen hasieran. Garai batean #EgunekoKantua traolapean egunean zehar entzundako kantuetako bat txiokatzen nuen baina ekimen hark edozer gauza zuen maiztasuna ezik… Gauzak horrela, #EgunBatKantuBat traola sortu eta egunean zehar entzundako kantu bat txiokatu eta Spotifyko zerrenda batean zintzilikatzeko erabakia hartu dut.Irratian entzundakoak, irratian jarritakoak, sare sozialetan lagunen bati lapurtuak, taberna batean ehizatutakoak, lanean erabilitakoak, neure buruari jarritakoak, berriak, klasikoak, betikoak… Edozer gauza topatu daiteke zerrenda honetan eta oraingoz oso gustura nago emaitza anitzarekin. 20tik gora pilatu ditut dagoeneko eta hemendik urte bete ingurura 365 izango dira. Entzun nahi?
Sareko nire atari, pisu eta atera bueltan
2016ko ekainaren 14a. Egun horretan idatzi nuen blogean azken aldiz baina esango nuke askoz denbora gehiago igaro dela sareko txoko ezkutu batetan abandonatuta utzi nuenetik. Gehiago begiratu eta konturatu naiz ordea, urte bete lehenago, 2015eko ekainean hain zuzen ere utzi niola maiztasunez idazteari. Beroaldika funtzionatu ohi dut eta proiektu berriak edo krisi existentzialak tarteko, bloga abandonatuta utzi izan dut behin baino gehiagotan unibertsitate garaian sortu nuen egun urrun hartatik (aspaldi sartu gabe nintzen blog zaharrean, diseinua ere aldatu zaio…).
Bitxia da, teknologia edo kultur korronte berriekin harremanetan egon diren hainbat euskarri zein plataformetan izan ditut erabiltzaile esperientziak baina bloga da bakarra, behin eta berriz utzi, eta bertara itzultzen naizena. Gabonetan, nahiz eta kanpoan bizi, etxera itzultzen den seme edo alaba bezala. Badu zerbait etxeaz blogak niretzat. Inon sareko helbideren bat eman behar izanez gero, orri batean idatziko nukeen atari, pisu eta atea da The Indezents bloga, ez da gutxi.
Duela hilabete pare bat edo, twitterreko azalpena aldatu eta bertan, blog honen helbidea soberan zegoela iruditu zitzaidan. Hala ere, ez nintzen gai izan kentzeko. Domeinua berritzeko ordua ere iritsi zen eta orduan ere, ez nintzen gai izan ezezkorik esateko. Hala ere, ez nuen berriz ere heltzeko grinarik. Zurekin ezin bizi eta ezta zu gabe ere…
Nagikeria sortu dit azkenaldian berriz ere hemen idazten hasteak baina aldi berean, behin baino gehiagotan bota dut faltan: iritziak ezerezera botatzeko, gustuko kontuak aipatzeko (ezerezari hauek ere), edo ezereza aurrean dudala baliatuz, beste inon botako ez nituenak botatzeko. Ba bai, hemen naiz berriro ere eta saiatuko naiz hilean behin idazten gutxienez. Badakit ordea beroaldi hau ere igaroko dela eta abandonatua utziko dudala berriz pazientzia infinituko blog santu hau. Badakit ordea, uzten dudan egunetik denbora batera, berriz itzuliko naizela nire sareko atari, pisu eta ate honetara.
The Indezents 