blogak
Sareko nire atari, pisu eta atera bueltan
2016ko ekainaren 14a. Egun horretan idatzi nuen blogean azken aldiz baina esango nuke askoz denbora gehiago igaro dela sareko txoko ezkutu batetan abandonatuta utzi nuenetik. Gehiago begiratu eta konturatu naiz ordea, urte bete lehenago, 2015eko ekainean hain zuzen ere utzi niola maiztasunez idazteari. Beroaldika funtzionatu ohi dut eta proiektu berriak edo krisi existentzialak tarteko, bloga abandonatuta utzi izan dut behin baino gehiagotan unibertsitate garaian sortu nuen egun urrun hartatik (aspaldi sartu gabe nintzen blog zaharrean, diseinua ere aldatu zaio…).
Bitxia da, teknologia edo kultur korronte berriekin harremanetan egon diren hainbat euskarri zein plataformetan izan ditut erabiltzaile esperientziak baina bloga da bakarra, behin eta berriz utzi, eta bertara itzultzen naizena. Gabonetan, nahiz eta kanpoan bizi, etxera itzultzen den seme edo alaba bezala. Badu zerbait etxeaz blogak niretzat. Inon sareko helbideren bat eman behar izanez gero, orri batean idatziko nukeen atari, pisu eta atea da The Indezents bloga, ez da gutxi.
Duela hilabete pare bat edo, twitterreko azalpena aldatu eta bertan, blog honen helbidea soberan zegoela iruditu zitzaidan. Hala ere, ez nintzen gai izan kentzeko. Domeinua berritzeko ordua ere iritsi zen eta orduan ere, ez nintzen gai izan ezezkorik esateko. Hala ere, ez nuen berriz ere heltzeko grinarik. Zurekin ezin bizi eta ezta zu gabe ere…
Nagikeria sortu dit azkenaldian berriz ere hemen idazten hasteak baina aldi berean, behin baino gehiagotan bota dut faltan: iritziak ezerezera botatzeko, gustuko kontuak aipatzeko (ezerezari hauek ere), edo ezereza aurrean dudala baliatuz, beste inon botako ez nituenak botatzeko. Ba bai, hemen naiz berriro ere eta saiatuko naiz hilean behin idazten gutxienez. Badakit ordea beroaldi hau ere igaroko dela eta abandonatua utziko dudala berriz pazientzia infinituko blog santu hau. Badakit ordea, uzten dudan egunetik denbora batera, berriz itzuliko naizela nire sareko atari, pisu eta ate honetara.
Hemen da The Indezents berria!
Hilabeteetan zehar paliza ematen aritu ostean, hemen da behingoz The Indezents berria! Gogo zein ilusio asko jarri dut proiektu berri honetan baina bada beste zerbait, abentura berri honek duena eta orain arte oso ohikoa ez zena blog honetan, lana hain zuzen ere. Dimentsio berri bat deskubritzearen moduko zerbait izan da niretzat.
Eta zertarako behar du artaburu honek blog berri bat berdina egiten jarraitzeko? Ba hori da kontua, The Indezents berri honek bi hanka gehiago dituela eta eman didaten lanarekin (batek gehienbat), euskarri berri zein erabilgarriago baten behar zutela iruditu zaidala.
Hilabeteak daramatzat bai paliza ematen eta ez dut sekula oso garbi utzi zertan ari nintzen… Ba bada garaia ahots ozenez esan eta errealitate bilakatzeko. The Indezents honek betikoa izaten jarraituko du bai baina ohiko postez gain, bi proiektu berri barneratuko ditu.
Lehena, Rural Postmodern Videos da eta sasi-produktora bat besterik ez da. Asapldi utzi nuen bideogintza eta faltan botatzen nuen. Bideoklip Rural Postmodernoak egitera dedikatuko naiz gehienbat (ez galdetu hori zer den oraindik nik neuk ere ez baitut eta oso argi…). Horretaz gain, burutik pasatako harrikarak eta beste buru batzuetan sortutako enkarguak ere burutuko ditut (webgune zoragarri batentzat eginiko spota izango da lehen lana eta gaur bertan aurkeztuko dute localbierreko lagunek).
Eta bigarrena… Ai bigarrena… Finlandia izena du eta nire bizitzako proiekturik garrantzitsuena dela esango banu, motz geratuko nintzateke. Urteak daramatzat notak hartu eta ideia puta hori nola gauzatu pentsatzen eta azkenean iritsi da eguna. Finlandia, nobela online bat da (bai, burua joan zait) eta nobela online bat da “nobela” soilik esango banu, izena handiegi geratuko litzaiokeelako (nire bizitzako proiekturik garrantzitsuena dela esan dizuet baina horrek ez du esan nahi ona denik…).
Asteartero zatitxo bat argitaratuko dut eta zuek fideltasunez jarraitzea espero dut nahiz eta badakidan hori nire esku dagoela zuen esku baino gehiago. Ez dizuet gehiegi aurreratu nahi baina esango dizuet filma indie bat dela paperean harrapatuta. Beste gauza batzuen artean, heldua egiteaz hitz egiten duela eta fikzioa eta errealitatea etengabe nahasten direla betetzen dituen orrietan zehar (dagoeneko nik neuk ere ez dakit muga hori non dagoen…).
Ba hori guztia da The Indezents berria eta hori bakarrik aldi berean. Datorren asteartean Finlandiaren azala eta hitzaurrea irakurri ahal izango dituzue eta datorrenean hasiko da festa. Gonbidatuta zaudete bidaia honetan parte hartzera!
Ez nuke nahi post hau amaitu proiektu berri honetan ezinbestekoak izan diren bi pertsonei eskerrak eman gabe. Alde batetik, Martak blogarekin lagundu dit eta nire eskaera surrealista guztiak irribarre batekin jasan ditu (baduzu pazientzia gero…). Bestetik, Imanolek bere artea oparitu dit eta blogaren buruan duzuen logo eder hori prestatu du. Mila esker bioi! Hoberenak zarete! Orain niri suertatzen zait lanean hastea.
Zazpi urte bete berri eta hau hasi besterik ez da egin! Keep on rockin!
The Indezents 