jazpana
Sarean da Euskal Harriaren ABDak
2015eko urrian estreinatu genuen Euskal Harriaren ABDak film kolektiboa eta blog honetan bertan eman genizuen proiektuaren berri. Egun hartatik Euskal Herri osoan zehar aritu gara filma eskaintzen eta behin World Tour hori amaituta, pelikula goitik behera sarean jartzea erabaki dugu. X eta Z lanak falta dira oraindik baina jaialdietan dabiltz eta denboraldia amaitu arte ez dira sarean izango.
Guk ere egin genuen gure pieza film kolektiborako JAZPANA! Kultur Elkartearen izenean eta horixe aurkeztera nator gaurkoan aspaldi baztertuta dudan plaza honetara.
Mila esker Ultrafestan parte hartu zenuten guztioi ederra izan baita bidea; ideia idazten hasi ginenetik sarean ikusgai dagoen honetara. Gora Ultrafestazaleak!!
Euskal Harriaren ABDak film kolektiboko lan guztiak jarraian ikusteko egin klik hemen.
Hemen da, iritsi da: Nikkin
Bada jende mota bat, gela batean sekula ikusi ez duen musika instrumentu batekin sartu, atea giltzaz itxi eta ordu gutxi barru itzuliko bagina, instrumentu horri txispak ateratzeko gai izango litzatekeena.
Igor Alustiza Garmendia beasaindarra, A.K.A. Nikkin, horietako bat dugu. Bederatzi urterekin hasi zen gitarra jotzen eta lehen egunetik zur eta lur utzi zituen irakasleak gitarra baino txikiagoa zen kakanarru hark instrumentuari doinuak atera eta kantuak sortzeko zuen gaitasunarekin. Txikitatik ezagutzen dugunok pegatinaz jositako gitarra eskuan eta Nirvanaren sudadera hilezkor harrekin gogoratzen dugu oraindik. Igorrentzat gitarra zahar hura zen bere jostailurik maiteena eta hamahiru urterekin, bere lehen rock taldea sortu zuen gerora Goierriko musika eskenan garrantzia izan duten beste hainbat kakanarrurekin batera. Lehen esperientzia hartan gustuko taldeen bertsio zein moldaketak egitera mugatu ziren baina argi eta garbi ikusi zuten musikak beraien bizietan izango zuen garrantzia sekulakoa izango zela.
Igorrek ordea, sormen etengabean topatzen du plazerra eta hamasei urterekin Spurium taldea jarri zuen abian haurtzaroko lau lagunekin batera. Bertan izan zuen lehen aldiz bere kantuak garatzeko aukera eta egun hartatik, ez da geratu.
Gerora, The Gu edo Zero taldeetan aritu zen instrumentu ezberdinak jotzen. Beti ere grunge, stoner, rock alternatibo deitu zitzaionaren edo rock industrialaren influentziapean. Zero taldea desegitean eta taldeko entsegu zein eskenatokiez nekatuta, atseden baten beharra sentitu eta bere kantuak bakarka garatzen hasi zen hauek ezagutzera emateko asmorik gabe.
Orduan ordea, Igorren musika ibilbidea etxeko zein lagunei begirako zerbaitean geratuko zela zirudienean, inork nahi ez duena etorri zen, gaixotasuna. Giltzurruneko gaitz larri batek jota, horrek suposatu zuen guztiarekin, musikan topatu zuen babesa eta motibazioa. Nikkin sortu eta bere bakardadean buruan zituen doinu eta kantuei forma ematen hasi zen eriondo izan zen denbora luzean. Etxean estudio txiki bat atondu eta lehen kantuak grabatzen hasi zen inoren laguntzarik gabe. Hasieratik bukaerara Igorrek sortu eta jotako kantu hauek lagunek entzun zituztenean aho bete hortz utzi zituen: “Horrekin zerbait egin behar dek Igor”
Musikaren munduak urte batzuk lehenago sortutako nekea ahaztu eta musikan zentratu zen Igor orduan. Horrela aurkeztu zitzaigun 2014ko JAZPANA! Jaialdira. Bakarrik eskenatoki gainean eta loop zein programazioz osatutako ikuskizun ikaragarri batekin. Herriko musikari moduan gehitu zen kartelera baina bai zaleek, eta baita prentsa espezializatuak ere, bere kontzertua nabarmendu zuten ZA! handienarekin batera.
Kontzertu hartan aurkeztutako kantuetako batzuei berri batzuk gehitu eta etxean grabatu zituen bere kabuz “Ihes” izan den lana osatuz. Ondoren, Sound Source estudioetako Arkaitz Carrascoren laguntzaz soinuak findu eta gure eskuetara iritsi da Nikkinen lehen lan luzea. Rock Industriala dela dio berak baina “Ihes”, hori baino askoz gehiago da. Bere bizia musika den talentu baten proiekturik pertsonalena da. Musikatik aldendu eta bizitzaren krudeltasunak sekula utzi behar ez zuen bidera itzuli duen talentu baten lana. Gauzak sekula baino ilunago zeudenean, babesa eta zoriontasuna musika topatu duen musikari baten uztarik zintzoena.
Euskal Harriaren ABDak
Kaixo mundua, argi honek min ematen du…
Gaur kobazulotik atera eta zuen aurrean aurkezten gara urte bete luze batean zehar sekreturik sekretuenean gorde dugun Euskal Harriaren ABDak proiektuarekin.
Dibertigarria iruditu zitzaigun ideia eta Euskal Herri osoan zehar urte betean film labur bat egingo zuten 26 harrizain bilatzeari ekin genion (aspertuta oso arriskutsuak gara eta egokiena hori iruditu zitzaigun, barkatu). Uzta oparoa izan da eta 26 harrizain horien lana Euskal Harriaren ABDak filman bilakatu da.
Azaroaren 5ean estreinatuko dugu Donostiako Fantasiazko eta Beldurrezko Zinemaren Astean. Egun bat lehenago jaialdikoek adeitasun osoz prestatu diguten prentsaurreko bat ere eskainiko dugu Euskal Harriaren ABDak aurkezteko baina lasai, iritsiko da horren berri zehaztasun gehiagoz emateko eguna.
Victoria Eugenian izango da Euskal Harriaren ABDak film kolektiboaren estreinaldi mundiala eta aste bete beranduago, Euskal Herriko 7 hiriburuetan eskainiko dugu (emanaldi hauen leku eta orduak zehaztuko dizkizuegu aurrerago).
Eta hortik aurrera zer? Ba mundua konkistatzera. Euskal Harriaren ABDak zure herriko zinema, kultur etxe, gaztetxe, taberna, zulo, tortura gela edo etxeko komunean eskaini nahi baduzu, jarri harremanetan gurekineuskalharriarenabdak@gmail.com helbidean eta harrizain bat bidaliko dugu nahi duzun lekura filmarekin (Ezkutatu baliozko gauzak bazpada ere. Gero ez esan abisatu ez genizunik…).
Filmea 3 hilabeteetan zehar mugituko dugu munduko txoko guztietan zehar (Deitzen digutenetan bederen) eta world tour hori otsailaren 14an amaituko da. Hortik aurrea, harrizainak libre utziko ditugu beraien laburrarekin nahi dutena egiteko.
Has dadila konkista!
SINOPSIA
EUSKAL HERRIKO 26 ZUZENDARIK EGINIKO BELDUR, ZIENTZIA FIKZIO ETA FANTASIAZKO FILM LABURREZ OSATURIKO FILM KOLEKTIBOA.
AURKEZPENA
Teknologiak bahitutako Maritalavistarenetorkizunetik, Belegor Anaiendenboran izoztutako Euskal Herri jatorrera, KKinzona Produktionsen landabeldurretik Koldo Almandozen merkatal zentruko drama mitologikora edo… Jorge Gilen thriller folklorikotik Chochowsky Ahizpendistopia feministara.
Hori guztia eta gehiago topatu daiteke Euskal Harriaren ABDakfilm kolektiboan. Zinegile profesionalak, oilar-pisuan borrokatzera ohituak dauden amateurrak eta lehen aldiz kamera bat hartu eta labur bat grabatzeko abenturan murgildu diren animatu inkontzienteak. 2014ko udan euskal alfabetoko 26 hizkietako bat egokitu zitzaion bakoitzari eta hizki horretatik abiatuta beldur, zientzia fikzio edo fantasiazko film labur bat egiteko eskatu zitzaien.
Elsa Oliarj Inesen kafez lagundutako bideo-sorkuntza odoltsutik Katihotsak Logiaren filologia thrillerera, Iñigo Acharen bilaketa meta-zinetik AK 47 lapurtarren mezu, doinu eta groovera edo… Ane Urkiolaren zorigaiztoko bingotik Ziritranka filmak-en gabon ipuin desfasatura.
7 probintzietako zinegileak, bakoitza bere aldetik lanean, 26 film laburrez osatutako film bat osatzeko. Jarri zitzaizkien baldintza bakarrak: laburrak euskaraz grabatzea, euskal elementuetan oinarrituak egotea eta goitik behera, Euskal Herrian ekoiztuak izatea.
Xumar Altzugarairen Olentzero serial killerretik JAZPANA! Kultur Elkartearen Ultrafesta futuristara, Eneko Olazabaleta Santi Leoneren euskararen Eri otzetik Alexander Garacotcheren bihurguneko neskaren remakera edo… Robert Robichet-en 3. faseko topaketa surrealistatik Askatu Piztiaken Kennedy Toole usaina duen Abereen Etxaldera.
26 labur, film bat, Euskal Harriaren ABDak.
ZUZENDARIAK
ASKATU PIZTIAK
BERANTIARRAK
KKINZONA
ENEKO OLAZABAL (JAUME GELABERT eta SANTI LEONE)
KATIHOTSAK LOGIA
BELEGOR ANAIAK (ANDONI JORAJURIA eta PATXI DUTOURNIER)
ROBERT ROBICHET (PETTE ETXEBERRIA)
CHOCHOWSKY AHIZPAK (ALAITZ MAÑES, KATTALIN MINER eta LORE LUJANBIO)
AK47
MARITALAVISTA (PERU MAGDALENA eta ARITZ ALBAIZAR)
ZIRITRANKA FILMAK (JOSEBA IRURETAGOIENA, ANDER XILBAN, JULEN CANTALAPIEDRA eta ANDER EPELDE)
PALANGANA (IDOIA VIDAROR eta MADDI ZUMALABE)
PATATOAK (PERU VILLARIAS)
PARADIXU ZINEMA ZINEFORUMA
ISLANDIA PRODUKZIOAK
HEDOI ETXARTE
ALEXANDRE GARACOTCHE
XUMAR ALTZUGARAI
ELSA OLIARJ INES
IÑIGO ACHA
KOLDO ALMANDOZ
PATEA PRODUKZIOAK (ANTTON ROUGET, ANTTON LANNES eta ARITZ VIDEGAIN)
ANDER BOLIBAR ZABALA
JAZPANA! (MIKEL ALVAREZ SARRIEGI eta JON ARTOLA)
JORGE GIL MUNARRIZ (MORIARTI PRODUKZIOAK)
ANE URKIOLA (IZAR PRODUKZIOAK)
FITXA TEKNIKOA
IZENBURUA: EUSKAL HARRIAREN ABDak
IDEIA ORIGINALA: KATIHOTSAK LOGIA
KOORDINAZIO TALDEA: MIKEL ALVAREZ, JON ARTOLA, BEÑAT ITURRIOZ, DAVID LARRAÑAGA eta OSKARBI SEIN
ZUZENDARITZA, GIDOIA eta EKOIZPENA: HAINBAT (EUSKAL HERRIKO 26 ZUZENDARI)
EKOIZPEN URTEA: 2015
HERRIALDEA: EUSKAL HERRIA
GENEROA: BELDURRA, ZIENTZIA FIKZIOA, FANTASIA, UMOREA
IRAUPENA: 126 min
FORMATUA: DIGITAL · SCREEN · RATIO: 16:9 KOLOREAN eta TXURI BELTZEAN
SOINUA: STEREO
JATORRIZKO HIZKUNTZA: EUSKARA
KONTAKTUA: EUSKALHARRIARENABDAK@GMAIL.COM
WEB HORRIA: WWW.EUSKALHARRIARENABDAK.COM
PRENTSA OHARRA
JAZPANA! Fest 2015
Sei urte pasa dira dagoeneko doako jaialdi honen abentura martxan jarri genuenetik. Azkar esaten da sei urte eta azkar pasa dira. Hala ere, abiada hartuak ginen eta konturatzerako, JAZPANA! berri bat aurkezten hasiak gara. Ez dakigu ziklo berri bat irekitzen den edo guztiak berdin jarraitzen duen baina sentsazioa dugu jaialdiak egonkortuz jarraitzen duela edizioz edizio eta horrek ematen duen konfiantza eta gogoarekin antolatu dugu zazpigarren JAZPANA! hau. Urtero, jaialdira ekintza berriak gehitzen goaz eta aurtengoan oso pozik gaude kirol minotario bati lotutako ekintza berri batekin gatozelako, kirol minoritarioa baino pixkanaka pixkanaka herrian indarra hartzen doana, monozikloa. Orekan Bizi Naiz elkartearekin elkarlanean I. Nazioarteko Monoziklo DH Beasain ekintza antolatu dugu Urriak 3an, non ikusi ahalko ditugun mundu mailan jaitsiera modalitatean top 15ean dauden partaideak, europako leku ezberdinetatik etorrita, Sagastiguti parketik Bideluze plazaraino jaisten lasterketa ikusgarri batean. Ikuskizuna arratsaldeko 17:00tan hasiko da, eta pixkat lehenago, 16:00ak eta 17:00ak artean, Gustavo Perezen estatuko errekor saiakeraren amaiera ikusiko ahalko dugu, monozikloaren gainean ehun milia osatu behar dituelako.
Gustura gaude kartelarekin eta talde gazte zein klasikoen eta lokal, nazional eta nazioartekoen artean oreka eder bat bilatu dugulakoan gaude. Aurten gainera, ikusgai egongo den talde kopurua handitu egingo da, ostiralean sei kontzertu eta DJ batez gozatzeko aukera izango duzue Bernedoeneako karpa erraldoian eta larunbatean, 9 talde eta DJ batez. Eta guztia nola ez, DEBALDE. Bestela, ez litzateke JAZPANA! izango. Aurten berrikuntza bezala afaltzeko gunea ere indartuko dugu eta food truck‐etan ibiltzen diren profesional batzuk ekarriko ditugu beraien produktuak eskaini eta jendeak mugitu gabe eta jaialdiko ezer galdu gabe afaldu dezan.
Betserik gabe, hauek dituzue JAZPANA! Fest 2015ean izango diren taldeak!
Urriaren 23 (Ostirala)
Zer gosaltzen ote dute Beran? Edo bazkaldu? Edo parrandan edan, edo hartu? Nik zer dakit… Kontua da ez dela normala Nafarroa iparraldeko herri txiki horrek duen kalitatezko musikarien produkzio maila. Joseba Irazoki, Petti, Mikel eta Fernan irazoki, Joseba B Lenoir, Beñardo Goietxe, Sexty Sexer erdia baino gehiago eta nola ez, Borrokan. 1994an jaio zen eta lehen egunetik kontuan hartu beharreko taldea izan da. Euskal esperimentazioaren txokoan leku bat egin zuten beraien lehen bi lanekin Akauzazte, Lisabö edo Anariren alboan besteak beste. 2014an argitaratu dute taldearentzat aurrera pauso bat suposatu behar lukeen “Zuak” lana prestakuntza lanetan sekula baino denbora zein patxara gehiago hartu baitute. Lasai ordea, beratarren kontzertuak patxara edo lasaitasunarekin harreman gutxi izaten jarraituko dute eta.
Urteak dira elkartu zirenetik, 2009 dagoeneko zaharkituan. Urteen joanean beti ere mantso, soseguz, pakidermo astunak oihanean lez. Azkarregi joan gabe, aukeran nahiago dute mantsoegi joan, ibili, sortu. Hirukoa eta Irungoa da Sacco. Irungoa eta Moskukoa. Errusiara bidaiatu gabe Irunen aurkitzen baita Mosku. Mantso, soseguz, entsaiu lokalari darion lizunheze sunden goxoan lasai. Lokalaren epeletik ateratzeko beti beldurrez. Ezkutuan ez, baina fokuetatik at, herabe, lotsati, zomorro. Erraz zenba daitezke zuzenekoak. Ez dira asko izan. Diska hitza singularrean idatz daiteke. 2014ko hondarrean atera da argitara. “Azkenean!” diola dirudi baten batek. Adiskideen artean, mantso, soseguz, ehunduriko diskoa da. Besteak beste, Karlos, Mikel, Nagore, Ramon, Javi. Mantso beraz, soseguz baina iritsi dira eta Jazpanan izango ditugu behingoagatik.
JAZPANA bat ez da JAZPANA bat herriko talderik gabe eta lehen urtetik, gure xedean izan da Colapso. Hala ere, Galan, Keki eta Xirlak gauzak beraien modura eta erritmoan egiten dituzte. Hirukote beasaindarrak hardcore bizkorra egin izan dute beti eta konturatzerako, kontzertu kopuru eder bat dute bizkar gainean. Ondo pasatzeko jotzen dute eta ilusio zein indar berberarekin aurkezten dituzte beraien kantuak kontzertu bat eskaintzen duten bakoitzean. Ez dakigu zer pasatu zaien burutik baina bat batean JAZPANAko eskenatoki handiak ez die iraganean sortu dien nagitasuna eragin eta gurean jotzera animatu dira. Eta gu pozik. Oso pozik eta urteetan gogoratuko dugun kontzertu batez gozatzeko prest.
Badakizue zenbat gustatzen zaigun talde mitikoak JAZPANAra ekartzea. Are gehiago, The Unfinished Sympathy kataluniarren garrantzia zein eragina izan duten talde gutxi dira. 10 urteetan zehar 5 LP eta hainbat EP argitaratu ostean taldea bertan behera uztea erabaki zuten 2010ean. Ordurako, 400 kontzertu baino gehiago eskaini zituzten Europa eta Estatu Batuetan zehar. Tartean, John Peel handia zenak BBC katean zuzentzen zuen Peel Session saioan egon den estatuko lehen taldea izateko ohorea izan zuten. Taldea utzi ostean hainbat proiektutan murgildu zen laukotea eta proiektu berri horien barnean JAZPANAn izan ditugu kideetako bi. Joan Colomo “La Celula Durmiente” taldearekin eta Eric Fuentes abeslari eta kitarjolea “It’s Not Not” berpiztuekin. Badirudi gustatu zitzaiela gure jaialdia eta The Unfinished Sympathy BCore disketxearen 25. urteurrenerako berreskuratu ostean, jaialdi beasaindarra izango da beraien geldialdi eskasetako bat. Ohore bat.
Imaginatu Nuevo Catecismo Catolico, Discipulos de Dionisos, Ladislao, Señor No edo Txorlitoheadeko musikariak nahastu eta ibilbide zabaleko kantari amerikar zoro zein indartsu batekin nahasten dituzula. Lo orduak kendu besterik ezin duen hipotesi honekin ordea ez zara urrunegi iritsiko. Zergatik? Ba ez delako hipotesi bat. Gertatu da eta 2014an argitaratu zuten beraien lehen EPa. Kurt Baker eta konpainiak rock & roll gogor eta power popa uztartzen dituzte eta oso ondo egiten dute gainera. Hainbeste, beraien debut laneko “It’ll Be Allright” kantua the coolest song in the world moduan izendatu zutela Bruce Springsteen handiaren E Street Band taldeko Steven Van Zandt kitarjole mitikoak zuzentzen duen irratsaioan. Helduiok horri!
THE CONNECTION feat. THE NEW TROCADEROS
Kurt Baker amerikarra biran dator eta Bullet Proof Loversekin jotzeaz gain, bere hamaika proiektuetako bat gehitu du eskaintza berezira. The Connection Brad Marino eta Geoff Palmerrek 2011an New Hampshiren sortu zuten rock & roll eta power pop taldea dugu. Gerora, Kurt Baker ezagutu eta berarekin, The New Trocaderos jarri zuten martxan. Formazio bakar moduan datoz baina bi taldeen kantuan eskainiko dizkigute. Nahas‐mahas ederra dugu bai baina ziur gaude halako irabiatu batetik, gauza bakarra atera daitekeela: Festa eder bat. Ez duzu galduko ezta?
Bada jendea geldirik egoten ez dakiena eta horietako bat dugu Fermin A.K.A. “DJ Göo”. Promotore lana, taldeen komunikazioa eta musika, musika eguneko ordu guztietan. 2004an hasi zen musika jartzen DJ naparra eta ordundik Bartzelona, Ingalaterra edo Suedian izan da bizi eta musika jartzen. Gaur egun Iruñeako Nicolette klubean dabil bertako DJ moduan eta hilabetean bi aldiz izaten da La 2 de Nitsa‐n (Apolo‐ Barcelona). Primavera Sound edo BBK Live bezalako jaialdietan ere izan da musika jartzen izena Sonic Youthen disko bati zor dion DJa (Göo, 1990). Leku guztietan dantzan jarri du jendean bere musika nahasketa zoragarriekin. Popa, indiea eta elektronika helburu bakar bat xedean duela, jendeak dantza egitea.
Urriaren 24 (Larunbata)
Kalean disko bakarra zuela aldizkari batean agertu zen bere izena. Ez zen berari eginiko elkarrizketa bat ordea. Hizketan ari zena Mikel Laboa zen. Bertan, garai hartan Euskal Herrian egiten zen musikatik zer atsegin zuen galdetzen zion kazetariak. Laboak lehen diskoarekin harrituta utzi zuen Anari azkoitiarra eta garai haietan bi bateriarekin jotzen zuelako soilik ezagutzen genituen Lisabö izeneko talde irundar bat aipatu zituen. Denborak erakutsi digu tendentziak harrapatzen ere, apartekoa talentua zuela Mikel Laboa zenak. 1998 hartatik Anari handi egin da eta gaur egun, Euskal Herriko musikaririk garrantzitsuenetako bat dugu. Bere bosgarren lan luzea aurkeztera dator JAZPANAra, “Zure aurrekari penalak” (2015), eta onartu beharrean gaude, aspaldi ez genuela halako pozik sentitzen artista bat gurean izateagatik.
“The Boola Shines In The Pink Neon Room” dantzagarri zein festa sortzailearekin ezagutu genituen bartzelonarrak 2006 dagoeneko hain urrun hartan. Garai haietan beraien lehen diskoa aurkezten zebiltzan eta esan beharrik ez dago gauzak asko aldatu direla ordundik. Talde hasiberria zenak mundu osoan zehar kontzertuak eskaini ditu gaur egun eta elektronika poparen barnean kontuan hartzeko izen batean bilakatu dira. Esate baterako, 2015 honetako udan Glastonbury jaialdi mitikoan jo dute, Ingalaterrako jaialdi garrantzitsuan izan den estatu mailako lehen taldea izanik.. Delorean edo We Are Standardekin batera estatu mailako elektronikari bultzada bat eman zioten eta aipatutako bi taldeak bezalaxe, beraien bidea egin dute. Une honetan non dauden ezagutu nahi? Ba baliatu JAZPANAko aukera ez baitituzu askoz gehiago izango hemen inguruan. Ez zara damutuko. Dantzara!
Hainbat taldeetan jo eta su ibili ostean, Mammut & The Palmeras Stuck proiektuan elkartu zaizkigu oraingo honetan beasaindar hauek. Denbora daramate entseatzen baina urte bete inguru kontzertuak eskaintzen. Pasa den urtean JAZPANAn izan genituen The Lookers lapurtarrekin ikusi genituen Beasaingo gaztetxean eta gustatu zitzaigun egiten dutena eta garrantzitsuagoa dena, nola egiten duten. Beraien hitzetan garage punka egiten dute, The Sonics, Chuck Berry edo Pleasure Fuckers bezalako taldeen influentziarekin, baina beste batzuk punk primitibo eta basatia bezala definitzen dute beraien musika. Frogatu beharko da!
Erromeria. Horixe da Señores bilbotarrek beraien azken lana den “Verbena en la plaza del pueblo” (2015) EPan islatu nahi izan dutena. Erromerietako ospakizuna, gehiegikeria eta grina. Ez da erraza egiten dutena hitzetan azaltzea. Popa dela esan genezake baina motz geratuko ginateke. Hitzak ikaragarri landuta daudela ere esan genezake baina horrek ez lieke estrofa zein lelo zoragarri horiei justiziarik egingo. Señores kontuan hartzeko taldea da eta kontzertura joan aurretik bere kanturen bat bilatu eta entzuten baduzu, ez dituzu hamar segundo baino gehiago beharko horretaz konturatzeko. Beno, hori, eta hitzak ikasten hasten hasi ahalko duzula Señoresen hitzak, erromeria honetan bezala, guztion artean abesten direlako.
Joseba Baleztena naturaren indar bat da, sorkuntzaz gainezka egiten duen jario etengabeko ibai bat. Sexty Sexers, Sumission City Blues, Willis Drummond edo Joseba B. Lenoir moduan eskenatoki baten gainean ikusi duenak badaki zertaz ari garen. Rock zikin eta izerditsutik pop edo folkerako bidea egiten hasi da eta bidegurutze batean, bere kantuetan ahotsa sartzen ere amaitu du kitarrarekin soilik komunikatzen zela zirudien mutil tximaluze isilak. Bide horretan, ez ditu nolanahiko lagunak egin Josebak eta “Band Gang” honetan naturaren beste lau mirari bildu ditu bere bueltan: Willis Drummondeko Felix eta Xan eta Napoka Iriako Miren eta Ander. Honek ibaia izateari utzi dio eta olatua da, azti ibili.
Gogoratzen 1992ko Bartzelonako Olinpiadak? Ba beraiek ez. Bartzelonakoak dira bai baina Mourn martxan jarri zuten Jazz eta Carla lau urte beranduago jaio ziren. Bai, ez galdu denbora kalkuluak egiten, oso gazteak dira. Bien artean kantuan egiten hasi ziren PJ Harvey edo Patti Smith entzunez (bai lasai, ez dituzu kalkuluak gaizki egin) eta bide kide taldera batu ostean mundu guztia aho bete hortz utzi zuen disko batekin atera ziren estudiotik. 15 eta 19 urte artean dabiltzan gaztetxo hauek gogor ekin diote rock izar izateko bideari eta uda honetan, Ameriketan bira zabal bat egiteaz gain, pena merezi duten Europako Jaialdi gehienetan egon dira. JAZPANAn Mourn zuzenean ikusteko aukera galtzen baduzu, hurrengoa estadio batean izango duzu eta ziur egon zaitez, ez dela debalde izango.
Jeff Buckleyren “Grace” lana. Zer esan daiteke batzuon musika ulertzeko modua eta ia‐ia bizitza aldatu zuen disko zintzo, gordin, leun zein basati honetaz? Zaila da 90. hamarkada markatu zuen lan bikain hau deskribatzea baina are zailago, konplexuago zein arriskutsuagoa da lan hau zuzenean defendatzeko ausardia erakustea. Lan horretan murgildu ziren Joseba Basarte, Koldo Amondarain, Joseba de Arriba eta Xabi Lopez musikari ordiziarrak. Atzetik, hainbat omenaldi banda ezberdinetan pilatutako esperientzia zuten baina oraingo honetan, ausardia inkontzientekeriarekin nahastu zen. Emaitzak ordea, aho bete hortz utzi gaitu eta bide batez, JAZPANAk Jeff Buckley handiari omenaldi xume hau eskaintzeko aukera eskaini digu hemen ere, guztiok maite baitugu Jeff handi zein hilezkorra.
Gauzak garbi. Belfastekoak gaur egun mundu mailan dagoen post‐punk talderik handienetako bat dira. Beraien aurreko lanak, “The New Life, (2013)”, ederki erakutsi zuen kantu luze, sakon zein ilunak erraz menperatzen dituztela eta goranzko norabidean jarraitu zuten 2015eko maiatzean argitaratu zuten “Zero Triptych” singlearekin. Oraintxe, lan berria dute labean eta dagoeneko badu izena, “Arms Around A Vision”. Kritika zein zaleak irrikaz itxaroten dugu Ipar Irlandako taldearen lan berria entzun al izan ditugun kantuen ondoren, itxura guztia baitu hirugarren disko honek nazioarteko musikaren lehen mailara igaroko dituela. Bira penintsularra eskainiko dute urri amaiera eta azaro bitartean eta Madril, Bartzelona eta Lisboatik igaroko den birak Beasainen izango du lehen saioa. Bira osoan, debalde izango den bakarra.
Rural Postmodern. Horixe dugu JAZPANAren leloa jaio zen egunetik eta dakizuen bezala, guk geuk ere arazoak izaten ditugu lema horrek zer esan nahi duen azaltzeko. Arazo gutxiago ditugu ordea lema horrek nora eramatea nahi dugun jakiteko. Nora? Ba herritik, herriko izaerarekin baina munduari begira eginiko musika euskaraz egiten duten taldeak topatu eta aukerak eskaintzera. Bide horretan topatu dugu “ruralismorik basatiena” ordezkatzen omen duen talde Zestoar hau. Beran ezezik, Zestoan ere ez dute artista ekoizpen eskasa eta Grises egonkortuen ostean, gaur egungo elementuak orain hamarkada pare bateko iluntasunarekin uztartzen dituen Rural Zombies harrigarri hauek agertu dira plazara. Bejondaizuela!
Jaialdia ospatzen denetik lagun asko egin ditu JAZPANAk urtez urte eta lagun horiek, lagun gehiago egiten lagundu digute. Hau, ezinbestekoa izan da nahi genituen taldeak gurean izatea lortu ahal izateko. Hala ere, badira salbuespen batzuk eta Tutu eta Lucient edo Gemma eta Mario, salbuespen horren adibide dira. Eta ez JAZPANAren lagun egin ez direlako baizik eta jaialdia lehen aldiz ospatu aurretik, gure lagunak zirelako dagoeneko. Jaialdia ezagun egin aurretik bertan izan genituen DJ saioen maila oso altu jartzen eta beraiei esker larunbateko festa amaierak antologikoak izan dira behin baina gehiagotan. Moog, Apolo edo Razzmatazz bezalako lokaletan musika jartzen aritzera ohituak daude baina urri amaieran tartetxo bat egingo diote berriz ere beraien bigarren etxean topatu duten jaialdi honi.
Hementxe duzue ba Jazpana Fest jaialdiaren egitaraua bere zazpigarren edizioa ospatzeko. Mila esker eta JAZPANA!n ikusten gara! Zatoz Ruralismo Postmodernora!
Badator JAZPANA! Fest 2014
JAZPANA 2K14 from wallijai on Vimeo.
Duela urte bete, bosgarren JAZPANA! amaitu zenean ziklo baten amaiera bizitzen ari ginenaren sentsazioa izan genuen. Azkar esaten da bost urte eta azkar pasa dira. Hala ere, abiada hartuak ginen eta konturatzerako, JAZPANA! berri bat aurkezten hasiak gara.
Ez dakigu ziklo berri bat irekitzen den edo guztiak berdin jarraitzen duen baina sentsazioa dugu jaialdiak egonkortuz jarraitzen duela edizioz edizio eta horrek ematen duen konfiantza eta gogoarekin antolatu dugu seigarren JAZPANA! hau.
Urtero, jaialdira ekintza berriak gehitzen goaz eta aurtengoan oso pozik gaude Jazpanart! ekimenak hiru urte beteko dituelako. Rural Postmoder lelo horren barrenak azaleratzeko asmoz sortu genuen orain bi urte eta gaur egun, bizi propioa duela esan genezake. Igartza Monumentu Multzoan ospatuko da aurtengoan ere eta azken bi urteetakoak bezain arrakastatsua izatea espero dugu.
Horretaz gain, eta betiko moduan, dagoeneko klasiko diren Argazki Rallya, 3×3 Saskibaloi Txapelketa zein Skate Lehiaketaz gozatu ahal izango dugu ohiko eremu eta orduetan baina garrantzitsuena, eta jendea urriko azken asteburuan Beasain aldera ekarriko duena, musika da.
Gustura gaude kartelarekin eta talde gazte zein klasikoen artean oreka eder bat bilatu dugulakoan gaude. Betiko moduan, ostiralean lau kontzertu eta DJ batez gozatzeko aukera izango duzue Bernedoeneako karpa erraldoian eta larunbatean, 8 talde eta DJ batez. Eta guztia nola ez, DEBALDE. Bestela, ez litzateke JAZPANA! izango.
Horretaz gain, pasa den urtean estreinatu genuen “JAZPANA! Herrian” ekimena errepikatuko dugu eta larunbat arratsaldean herriko bi tabernetan ere kontzertuak izango dira.
Hauek dituzue JAZPANA! Fest 2014an Beasainen izango ditugun taldeak:
URRIAK 24 (ostirala)
Fumut taldea Lazkaon sortu zen 2010 inguruan. Lazkaotar zein Ordiziarrez osatua dago eta nahiz eta hasiera batean bertsioak egiten zituzten, 2013an kantu propioekin eskenatokira jauzi egitea erabaki zuten. Kantu hauek gure belaunaldia erabat markatu zuen leku eta unera eramango gaituzte eta kontzertua entzuten hasi bezain pronto, Palmeko desertuan ikusiko dugu gure burua Euskal Stonerraz gozatzen. On egin!
Gure gaztarora begiratzen dugunean bi musika sorkuntza gune nagusi gogoratzen ditugu Goierrin. Nola ez, gure Seatle propio zein txikiak Ormaiztegi (Amen, Geroh, Suhatz, Leher…) eta Lazkao genituen (Fist Fucking, Los Rockinson…). Ladislaok, bigarren mugimendu honetan izan zuen bere jatorria. Kideak talde haeutan eta baita Captain Nemo, Brigada Criminal edota Señor No Taldeetan aritu dira eta Ladislao hau dugu beraien azken kumea. Punk Rocka jorratzen dute hardcore ikutuekin eta Bonberenea estudioetan grabatu dute debut lana Carlos Osinagaren gidaritzapean. Kantu azkarrak, zuzenak eta ziur, inor geldirik utziko ez dutenak.
Duela 3 urtetik Ziburuko hirukote gazte zein lotsagabe honek bere Garaje Rock urduriz busti ditu Bidasoako bi ertzak. Beraien kantuen eraginkortasunak, indarrak eta benetakotasunak zbelaunardi arteko zalego fidel bat egonkortzea eskaini die Mikel, Nicolas eta Charlieri. Flaming Groovies edo ty Segallen taldearen miresle hauen sona egunero doa handitzen Euskal Herrian eta beste batzuen artean Mikal Cronin, The Chrome Cranks, Eddie And The Hot Rods, Redd Kross, The Fleshtones, The Richmond Sluts, Kid Congo Powers edo The Bellraysrekin jotzen izan dira. Hemendik gutxira, talde gazteek aipatuko dituzte beraiek kontzerturen batean kointziditu ostean. Ez galdu aukera zuzenean ikusteko.
Nork ez du gogoratzen bigarren JAZPANAn bartzelonarrek eskaini zuten kontzertu ikaragarria? Gure talde kuttunen artean genituen eta sinetsi ezin bagenuen ere, gurean izan genituen “Los peces de colores” lana aurkezten. Ondo zaindu genituen eta gustura itzuli ziren etxera. Aurten, “Todo por el bien comun” EPa aurkezten, berriz ere Goierrin izango ditugu eta talde honek lan luze eta lan luze artean EPekin gozatzen duena kontuan izanda, ez dugu zalantzarik jazpanazaleak ere zirrara ahaztezin batekin utziko dituztela berriz ere. Kantu indartsuak izpiritu lasai batekin, hitz eder zein pertsonalak eta melodia indartsuak. Zer gehiago nahi duzue?
Musika gaixotasun moduan ulertu badaiteke, bi hauen artean patologia ezberdinak biltzen dituzte. Jon eta Egoitz edo Egoitz eta Jon Beasaingo gaztetxean hasi ziren beraien rock sesio zitalak eskaintzen baina bataioaren eguna, bigarren Jazpanan iritsi zitzaien. Horrezkero, Euskal Herrian zehar ibili dira beraien sesio amaiezin zein dibertigarriak eskaintzek. Olarius & Brothersen sesio batean edozer gauza entzun daiteke, eta edozer gauza pasa daiteke. Horregatik gustatzen zaizkigu hainbeste eta horregatik gonbidatu ditugu berriz ere Jazpanara.
URRIAK 25 (larunbata)
CRAZY YOUNG
Crazy Young Ordizia eta Ataun artean sortutako taldea da. Bateria, bi gitarra eta baxu kantari batek osatzen dute . Ibilbide luzeko musikariak ditugu guztiak eta beraien bizitzan zehar hainbat estilo zein influentzi bildu dituzte. Azkenaldian, banda handien tributuak eskaintzen aritu dira eta azkena, Neil Young handiari eskainitako izan da. Emaitza ederra izan zen eta proiektua denboran luzatzea erabaki zuten. Hori dela eta, Japaznan izango ditugu Rock & Roll, Folk eta Countryaren zaleak asebete uzten.
NIKKIN
Musika estilo batean finkatzea zaila den bakarlaria da Nikkin. Izen honen atzean Igor Alustiza multi-instrumentista beasaindarra topatzen dugu eta bere musika influentzia ugari batzen dituen proiektu batean aurkezten da. Pasa den urtean Murgil tabernan izan zen JAZPANA Herrian ekimenaren barnean Jon Eskisabelekin batera Fixed Tonight proiektuarekin. Atzera begiratuz gero, Spurium, The Gu edo Zero taldeetan ibili izan da Igor. Oraingoan, bakarlari moduan datorkigu eta bere abestien zuzenekoez gozatu ahal izango dugu JAZPANAko eskenatoki handian. Bertan, ordenagailuaren grabatu eta loop bidez antolatzen dituen pistak eskainiko dizkigu pixkanaka, eta puzzlea osatzen doan heinean abestiek indarra hartzen duten bitartean.
Azken urteetan beti izan dugu talde instrumental bat gutxienez JAZPANAn eta aurtengoan ere horrela izango da nola ez. Oraingoan Buffalo zarauztarrak izango dira ardura honen jabe eta jakin badakigu ez dutela kalerik egingo. David, Ander eta Joanesek osatzen dute 2008an sortu zuten talde hau. Horrezkero, makina bat kontzertu eskaini dituzte Euskal Herria zehar eta baita bertatik kanpo ere. Beste batzuen artean, pasa den urteko Kutxa Kulturrean izan genituen eta aho zapore ederra utzi zieten gerturatu zien guztiei. Zuei ere gauza berbera gertatuko zaizue ziur beraien kontzertura gerturatzen bazarete.
Za! bi pertsonek osatzen duten ozeanoz bestealdeko zein primitiboki futurista den orkestra bat dugu. Beraiek, Spazzfrica Ehd eta Papa duPau ditugu. 2011an mundua alderantziz jarri zuten beraien “Megaflow” lan gogoratuarekin eta 2013an, ez zen gutxiagorako izan “Wanananai” LParekin lortu zutena. Azken lan honekin mundu osoan zehar ibili dira kontzertuak eskaintzen eta hortxe topatu dezakegu talde honen indargune nagusia (Rockdeluxe aldizkariak 2013 zuzeneko hoberenaren saria eskaini zien). Bikote honen grina nagusia imaginatzeko ia ezinezkoak diren nahasketak gauzatzea da. Hots, jazz afrokubatarra postrockarekin, dancehall jamaikarra grungearekin, rave festa bateko elektronika noise industrialarekin edo Baliko doinuak Black Sabbathekin. Bai, tipo hauen irudimena ozeanoz bestealde baino, planeta honetatik haratago dago.
Chorus gitarra distiratsuek, baxu saturatuek, fuzz ikutuek eta tempo altuek osatzen dute atsedenik gabeko erritmo dardaratsuez beteriko lan hau. “The Sea” 80. hamarkadako jangle zein power pop doinuetara jauzi bat da. Sarah Records edo Flying Nun etxeetako taldeak gogoratzen ditu eta 90. hamarkadako lehen indieak zein soft rock klasikoek ere badute bere eragina. Disko honek oso garbi ez dugun etorkizun ilun eta samingarriaren inguruan hitz egiten du, galdutako aukerez, traizioaz, koldarrez betetako mundu batean heldua egiteaz. Beach Beachen azken lan hau irailean kaleratu zuten baina horren aurretik, Primavera Sound edo Britainia Handian buruturiko bira batean aurkeztu dute. Hurrengo zita, Jazpanan izango dute, dugu.
Zer esan Capsularen inguruan… Lehen JAZPANAn izan genituen eta herria goitik behera astindu zuten. Gu ere sentsazio berberarekin geratu ginen eta seigarren edizio honetan berriz ere beraien zuzeneko ikargarriaz gozatu ahal izango dugu. Beraien azken lana “Solar Secrets” izan da eta hemen izan genituen azken alditik gora egin du nabarmen hirukote argentinar bilbotarrak. Estatu Batuetan harrera ederra izan dute beraien azken lanek eta makina bat bira burutu dituzte bertan. Capsulak Rock’N Rolla egiten du bai baina hirukote hau hori baino askoz gehiago da. Capsula, Rock’N Rolla da.
Zenbat gustatzen zaizkigun talde mitikoen itzulerak! Oraingo honetan, Bartzelonako superbanda alternatibo aktiboenetako bat izango dugu Jazpanan. Post-Punk talde hau Dies Irae, Tokyo Sex Destruction, Veracruz edo Standstill bezalako taldeetako kideek osatzen dute eta itzulera honetarako, The Unfinished Sympathy taldeko Eric Fuentes batu zaie. Talde standby egoeran utzi zutenean hiru LP zituzten bizkarrean eta gaur egun, material berria prestatzen ari dira. Talde hau osatzen dutenak oso oso musikari onak dira eta hori ziur, Bernedoenmeako eskenatokian argi eta garbi geratuko da. Kalerik egin ezin daitekeen horietako kontzertu bat.
Poparen magiak, unibertso elektrikoak eta literaturak batak besteari traba egiteari uzten diotenean musikak gidaritza hartzen du bestela kaos madarikatua besterik izango ez litzatekeen horretan. Oraingo honetan, Lasers hirukote bartzelonarra izango da balentria honen ardura izango duena. Erraietatik ateratzen den elektronika zintzoa, sample eta soinu ziliko nekaezinak bihotz bati bizitza ematen dion odolaren bulkada jarioaren moduan. “Lasers” EParekin hasi zuten ibilbidea eta “Juno” LParekin jarraitu dute bidea Marco Morgioneren gidaritzapean (Delorean eta El Guinchoren teknikaria). Dartozen hilabeteetan mundu osoaren ahotan izango den taldea dugu Lasers eta horren aurretik JAZPANAn beraien zuzenekoaz gozatzeko aukera izango dugu.
Bartzelonako eszena indiea ulertzeko, DJ COCO, entzun beharreko DJa da. 15 urte daramatza bere hiriko zein Europako kabinetatik igarotzen eta beste batzuen artean, Berlin, Paris, Estocolmo, Londres edo Moscun izan da mota guztietako jendea dantzan jartzen (uda honetan adibidez, Helsinkin izan FLOW Fest handian musika jartzen). Cocoren sesioak dantzagarriak direla esan dugu eta horrela da; electro, rock, sitie, disco, indie edo mashupak entzule zein jaialdiaren arabera baina beti, bere marka utziz. Badakigu zein ordutan amaituko duen Jazpanan baina ez dugu uste bere sesioaren ondoren inork etxera joateko gogorik izango duenik. Benetan, ez galdu saio hau bestela, noiz edo noiz, damutu egingo baitzara. Estatu mailako DJrik garrantzitsuenetako bat izango dugu gure herrian bertan (Pasa den urtean, hoberenaren saria jaso du Rockdeluxe aldizkarian)
Argazkia: www.farmwayrecords.com
Horretaz gain, pasa den urtean estreinatu genuen “JAZPANA! Herrian” ekimena errepikatuko dugu aurtengo edizioan ere jaialdia herrira gerturatu nahian. Larunbat arratsaldean herriko bi tabernatan kontzertuak izango dira. Hauexek dituzue Koyote eta Iluntze tabernetan arituko diren taldeak:
DISCO ESTUPENDO
Bi musikari gipuzkoar hauek behin baina gehiagotan elkartu dira bidean beraien musika ibilbide luzean zehar. Oraingo honetan ordea, berezia da. Disco Estupendo proiektua martxan jartzeko izan da eta azken aldiz batera aritu zirenetik 10 urte igaro dira. Samplerrak, sintetizadore, efektuak, loopak eta gitarrak bikote honen musika unibertsoa aske uzteko. Eta behin hasita, ez dago atzera bueltarik.
Siete C taldea 2011n jaio zen “Familia” lana argitaratu zutenean. Hala ere, ez zen egun batetik bestera jaio. Taldekideek 10 urte zeramatzaten lagunak izaten eta horixe adierazi nahi izan zuten diskoari jarritako izenburuarekin. Urte dezente beste talde batzuetan ibili ostean, Siete Cko taldekideak berriz bildu eta garai hartan jotzeko gogo gehien sortzen zizkieten kantuak sortzen hasi ziren. Proiektu berri honekin mundu akustikora jauzi egin zuten baina betiko indar, hunkiberatasun eta apaltasunarekin, intentzioz beteriko melodia eta hitzekin.
Hementxe duzue ba Jazpana Fest jaialdiak bere seigarren edizioa ospatzeko osatu duen egitaraua. Bihotzez espero dugu guri sortzen digun zirrara bera sortu eta jaialdia zure inguruan zabaltzen laguntzea. Mila esker eta JAZPANA!n ikusten dugu elkar! Zatoz Ruralismo Postmodernora!
Euskal Herrian molatzen duten 10 gauza
Joder! Begira ze izenburu absolutista eta begira zein lasai geratu naizen! Kontua da, The Indezents berria martxan jarri nuenetik ez dudala oraindik meme edo rankingik egin eta barruan lo dudan eta noizean behin kontzientzia astintzen didan sentsazionalistak haize apur bat behar duela. Gauzak horrela, eta gehiegi luzatu gabe, hemen duzue zerrenda subjektibo zein sudurpuntatikateratzenzaidalako hau
Zerrenda honek ez du orden zehatzik. Ordena ausa hutsez ezarria izan da:
Molatzen dute eta ez dut ezezkorik onartuko. Musikaren industria kale kantoietan lastima eman nahian dabilenean, aro berri bat asimilatu, “bera hasi da” esateari utzi eta tren berriei heltzeko gai izan ez diren garai hauetan, mundu mailan kontuan hartu beharreko proiektua izan beharko lirateke. Txikitik handira, pixkanaka eta egiten dutenean sineste hutsak ematen duen indarrarekin. Bide berri bat jorratuko dute eta ez dute horregatik plantarik egingo. Kooperatibismoa musikaren mundura eraman dute baina ez dituzte SGAEren konferentzi batera gonbidatuko beraiek zertan eta nola ari diren azaltzeko. Askotan iraultza etxe ondoan dugu eta ez gara konturatzen.
Rural Postmodern Festival! Egia esan, ez dakit zer demontre esan nahi duen ere baina finak dira eta gure herrian sekula amestu ere egingo ez genituen taldeak ikusteko aukera eskaintzen digute urtero. Musikarekin nahikoa ez eta skate eta saskibaloi txapelketak zein argazki rallya antolatzen dituzte beste gauza batzuen artean. Hori guztia gainera, debalde eta euskaraz. Nork eskaintzen du gehiago?
Iraultza hemen da eta hauek ez dira baimen edo barkamena eskatzen hasiko. Katihotsak dinamita da eta dinamita lehertu egiten da. Oso normaltzat izan dugu beti hiru tximaluzek instrumentu batzuk hartu eta hauek astintzen bi aste pasa ondoren disko bat argitaratzea. Ez dute putaidearik baina egiten dutena gustatu eta beraien kontzertuetara joaten gara egunero urriagoak diren gure tximak dantzatzera. Ondo ezta? Ba Katihotxak artaburu horiek berberak dira baina musika egin beharrean zinea egiten dute, euskaraz eta irudimen zorrotz baten laguntzaz. Ah! Eta mudua konkistatzeko plan bat dute, azti.
Maitasun ikaragarriz eginiko lanak, edizio bikainekoak, gustu handiz eta musika ederrez bilduak. Inork ezagutzen ez zituenean hoberenak ziren. Hortik gutxira, batzuetan ondo ereindako jasotzen delako gehienbat, guztiok ezagutu genituen eta dagoeneko, ez zuten hainbeste molatzen. Zer egingo diogu ba? Hipster euskaldunak gainontzekoak bezain inozoak gara. Ez dakit hori izan zen arrazoia aleen produkzioa eteteko, ez dut uste baina faltan botatzen ditut eta egunen batean ale gehiagoz gozatzeko aukera izatea espero dut.
Iparraldeko altxorra. Txikia, mimo handiz egina, eskuekin ia-ia. Saran jaialdi eder honetaz gozatzen izan denak badaki zertaz ari naizen. Hollywoodeko kartela kakaren pare uzten duten hizki zuri horiek ikusi bezain pronto maitemintzen zara U S O P O P ez eta badakizu, zure barrenean, ez dela bertaratuko zaren azken aldia izango. Usopopek kolore ezberdina du, argi ezberdin bat eta zu ere aldatu egiten zaitu. Usopop zerua da baina badu zerbait zerua bera baino hobea egiten duena, hilik egon gabe ere, sartzen uzte dizute.
Ez nuen pertsona fisikorik zerrenda honetan sartzeko asmorik baina Joseba ez da pertsona fisiko bat. Joseba etereoa da, airean dago, musikan, hemen eta han. Josebak pitzadura larri bat du baina pitzadura hori gehiagok izango bagenu lurra leku hobeago bat izango litzateke. Joseba gainera eredu bat da. Eredu da pertsona ona delako alde batetik, urrunetik ikusten zaio aurpegi irribarretsu horretan (ez dago ezagutu beharrik ere), eta eredu da baita ere self made man bat delako. Urteak zeramatzan nahi zuena egiten, diskoak argitaratzen, musikariekin lankidetzak burutzen baina munduak ez zuen ezagutzen. Horregatik da eredu Joseba, urte askoren ostean, lana, lana eta lana egin ostea, ondo ereindakoa jaso egiten dela frogatzen duelako. Hor abantaila bat du ordea beratarrak, barnean duen talentua ez dago edozeinen eskura eta horrek ere laguntzen du…
Puto amoak dira. Lau lagun, amets bat dutenak. “Zinea egin behar dugu” esan zioten elkarri arratsalde batean eta orrezkero, ez dakit zenbat pelikula zein laburmetraia egin eta ez dakit zenbat sari jaso dituzte. Beraien ekoiztetxe ereduak ez omen zuen etorkizunik, ezinezkoa omen zen modu horretara, lagun artean eta norberak egindakoarekin gustura sentitze hutsagatik, zinea ogibide bilakatzea. Ba urte batzuk pasa dira eta barkatu, baina lanean jarraitzen dute eta sekula baino emankorrago. Betiko gauzak kontatzen dituzte baina beraien ahotsetik, beraien erraietatik eta beraien hizkuntzan. Askotan, ez zaio buruari buelta gehiegi eman behar tekla egokia topatzeko.
“Zein demontre dira etxe ondoko pabelloi abandonatu puta hori etxe okupa batean bilakatu duten hippy zikin horiek?”. Ziur nago San Esteban auzoko bizilagunen batek hitz hauek berberak ahoskatu zituela Tolosako Gko galerian jaio eta Box.A izaten amaitu duen proiektu honetako artistak (hitzaren zentzurik literalenean) bere etxe atzean agertu zirenean. Ziur nago baita ere, gaur egun ez lukeela berdina esango inondik inora eta jainkoari eskerrak ematen dizkiola bere auzoan agertu ziren egunagatik. Artea kalean ulertzen dute, guztion eskura eta hori da beraien helburu nagusia, zuk ere, artista gazteak egiten ari direna ezagutzea. Ah, abisu bat, hauek ere mundua konkistatu nahi dute. Ostiral iluntze tonto batean Katihotsakekoekin elkarte gastronomiko batean elkar ez topatzea bakarrik espero dut. Gureak egingo luke.
Onartzen dut, ez dut kirolik egiten eta egin beharko nuke. Hala ere, kirolaren esentzia galtzen ari garelakoan naiz. Kirola talde lana da, guztiok aukerak izatea da, lehia da, norbere burua hobetzea. Kirola taldearen indarra da, identitatea, norbanakoa eta kolektiboa. Kirolari profesionalen ardura nagusia azken zapatilak eramatea edo zelaira orrazkera in batekin ateratzea den garai hauetan, Rugbya da irtenbidea. Guretzat indibidualki eta baita nazio moduan ere. Rugbyan haur guztiek dute lekua eta ez dira beti berberak baztertuta geratzen kapitainak taldekideak aukeratzen hasten direnean. Taldekide azkarrak behar ditu hegaletan aritzeko, indartsuak kontentzio lanetan ibiltzeko, trebeak baloia mugitzeko eta potoloak bultza egiteko. Guztiok dugu leku bat Rugbyan eta Euskal Herriak ere munduan leku bat izango luke Rugbyari esker. Ingelesek asmatu zuten bai baina Rugbya, oso euskalduna da begiratzen duzun lekutik begiratzen duzula. Ez ahaztu hirugarren denboraz…
Norbaitek disko bat aukeratzen du eta hitz batzuk idazten ditu beretzat hain garrantzitsua izan den lan horren inguruan. Ondoren, hitz horiek irakurriz disko hori entzuten dugu guztion artean inguruan kafea eta gailetak zerbitzatzen dituzten bitartean. Askotan, genialitateak ez du zergaitik konplexua izan beharrik eta jende honek argi eta garbi utzi du berriz ere. Festa eder hauek antolatzeaz gain, liburuak argitaratzen ere hasi dira eta beldur naiz, hauek ere, ez ote duten mundua konkistatu nahi… Animo!
Ba hauxe izan duzue nire zerrenda baina hala ere, irekita nago proposamenak entzuteko halako gutiziaren bat gehiago ezagutzea beti baita eskertzekoa. Zuen txanda da orain. Ideiarik?
Autotik eta burutik atera ezinik nabilen bi disko: A ala B eta Llamp de Déu
Nahiko lasai nabil azkenaldian musikari dagokionean. Baretu edo beste zerbaitetan kontzentratu ahal izateko besterik ez dut musika entzuten eta joera horren froga garbia da azken astean gehien entzun ditudan diskoak London Grammar-en If You Wait (debut lana WTF! Gaur egungo mukizu hauekin beldurtzen hasia naiz…) eta Ásgeir-en In The Silence direla.
Autoan sartu eta Goierritik ateratzean ordea (Goierri Irratia Zumarraga eta Tolosa artean bakarrik entzuten da…), orain ez hainbesteko rock-zale amorratuak hartzen nau. Bi astean behin edo CD berri bat prestatzen dut autorako eta badira bi disko indartsu zein zoragarri azken nahasketa guztietan sartu direnak. Eta martxa honetan, sartzen jarraituko dutenak. Ez dakit zenbat aldiz entzun ditudan eta ez naiz oraindik nazkatu (ez dakit sekula nazkatuko ote naizen…).
Lehena, Euskal Herrian aski ezaguna den talde batena dugu eta bigarrena, tamalez hain ezaguna ez den bikote kataluinar batena. Ea post honek injustizia hori konpondu eta unibertsoarekin adiskidetzen laguntzen nauen.
Zer esan? Makina bat kritika idatzi dira lapurtarren lan honen inguruan, makina bat irakurri ditut eta oraindik ez dut ezer txarrik topatu. Lehen diskotik jarraitzen ditut eta nire talde kuttunetako bat dela onartu beharrean naiz. Lehen bi diskak kolpez sartu zitzaizkidan barreneraino (Anthology eta Willis Drummond). Hirugarrenak aldiz (Instanteak), entzunaldi pare bat gehiago behar izan zituen. Gaur egun, aurreko biak bezain beste maite dut. Gauzak horrela, laugarrena aterako zutela jakin nuenean, ez nuen gutxiago espero izan. Espektatiba altuak bai baina ez zuten hutsik egin berriz ere. A ala B lehen entzunaldian hipotalamoraino sartzen zaizun lana da. Adinean gora doaz baina hori ez da beraien musikan sumatzen. Aurreko diskoak baina zuzenagoa da, indartsuagoa eta leloak aurreko diskoetan baina errazago zizelkatzen zaizkizu garunean (bi egun pasa berri ditut “denborak egiten gaitu, aanai” ahapetik kantatzen).
Hori gutxi balitz, entzuten dudan bakoizten diskoko nire kantu kuttuna beste bat dela erabakitzen dut eta hori, oso oso zaila da eta oso disko gutxirekin pasatzen da. Dagoeneko, “Ilegala”, “Menoperatzen dut”, “Anai”, “Tresna”, “Ate ttipia” edo “Berantegi” izan ditut kuttunen.
Esandakoa, erraz sartu eta oso zail ateratzen den diskoa. Indarrez betea eta indarrez betetzen zaituena. Autoko leihoak zabalik eta kantuan entzuteko ezin hobea den horietakoa. Inork ez dezala zure aurrean bidegurutze bat intermitenteari eman gabe hartu hau entzuten ari zarela.
L`HEREU ESCAMPA – Llamp de Déu
Egia esatea nahi baduzue, ez dut sekula kataluniarrez kantatzen duen talderik ezagutu. Lehena da eta erabat engantxatua nauka. Hizkuntza guztietan egiten dira gauza onak eta txarrak (hortaz asko dakigu, gehiegi agian… Linkak jartzeko bulkada frenatu dut) baina hitzen sonoritateak ikaragarrizko indarra du.
Talde gutxi izango dira eskenatoki batera halako planteamendu sinple batekin ateratzen direnak. Bi tipo, gitarra bat eta bateria bat. Sinplea ezta? Ba diskoetan iradokitzen den eta zuzenekoetan birrintzen zaituen indarra sinestezina da.
2013ko Jazpanan izan genituen (Willis Drummond urte bete lehenago) eta jaialdia baino bi hilabete lehenago edo zortzi mila buelta eman nizkien beraien bi disko eta EPari (Usopopeko lagunei esker facebook bidez ezagutu ostean). Oso zaila egiten zait zuzenean transmititzen duten energia hitzez deskribatzea baina esango dizuet kontzertua amaitu ostean lurrera itzultzeko hamar minutu behar izan nituela.
Kantu motzak, apaingarri gutxikoak eta zuzenak (George Foremanen gantxo baten moduan). Kolpe horiek dira hasieran zure arreta bahitzen dutenak baina kantuak entzun eta entzun ahala, atzean dituzten mila detaile zein lasaitasun uneez gozatzen hasten zara.
Lehen diska homonimoa borobila da (zirkunferentzia perfektu bat) eta bertan, “Consol, condol” edo “L’Estampa” bezelako ahrribitxiak aurkitu daitezke beste batzuen artean. Ondoren, split EP bat argitaratu zuten Her Only Presence hirukotearekin erdibana eta azkenik, merezi duten lekua eskaintzen hasi zaien “Llamp de Déu” zoragarria.
Zer esan tamaina biblikoa duen disko honetaz? Ba hasieratik bukaerara entzuten den horietako diskoa bat dela. Kantua amaitu eta izena begiratzera jotzen duzun horietakoa. Hori ordea, kantu guztiekin gertatzen zaizula konturatzen zara bederatzi kantuak aurrera doazen eran. Azkenerako, amore eman eta ez zaizu axola ere egiten nola demontre izena duten. “La feram”, “Incendi”, “Amics estim”, “Ingràvid” edo “La font” ultramegaepikoa!
Amorrua, gorrotoa eta zoriontasuna batera sentiarazten dizkizun diskoa da eta ez da komenigarria autoko leihoa zabalik duzula entzutea. Bertatik burua atera eta munduari Polonia konkistatzeko prest zaudela oihukatzen amaitu nahi ez baduzu behintzat (goizean igerilekura joan ostean noski).
Eta zergatik ekarri dizkigu gaur artaburu honek bi diska hauek gaur The Indezents honetara? Ba Rural Postmoder Videos sasi-produktorak bere lehen bi bideoklipetarako gidoiak prest dituelako eta nola ez, lehen bi protagonistak, bi disko hauetako kantu bana izango direlako. Zeintzuk? Aposturik egin nahi?
The Indezents 
