Finlandia (1. atala) – 1.2
1. EGUNA
2010EKO ABUZTUAK 3
(ASTEARTEA)
-Aaaaaaaaaaaatxuaaaa!!! – Logela guztiak lurrikara bat jasan zuen doministikuaren ondorioz eta ez, ez naiz bere doministikuen potentzia puzten ari. Txominek doministiku egiten duenean, Pazifikoan tsunami bat sortzen da.
Urteko garai horietan beti alboan zuen klinex paketetik musuzapi bat atera, mukiak kendu eta beste tsunami bat sortu zuen Indikoan, “alergia madarikatu honek akabatu egingo nau…”. Ez zen esnatzeko modurik egokiena. Are gutxiago aurretik halako egun luze bat zuenean. Egun hartan bertan hasi behar zuen bere bizitzako bidaiarik garrantzitsuena, aberasgarriena, gizon egingo zuena… Beno, opor puta batzuk besterik ez ziren baina nahi edo ez, bazuten zerbait berezi egiten zituena. Bakarrik joan behar zuen Islandiara hamabost egunez eta hori, ez da egunero egiten den zerbait. Ohetik altxatu, armarioko atea ireki, galtzontzilo bat hartu, buruan jarri eta dutxara abiatu zen.
Gaueko 23:25etan zuen hegazkina Bartzelonako El Prateko bigarren terminalean. Horren aurretik ordea, “Fak de jel horren aurretik… “. Zumarragara autoan joan, 8:35eko trena hartu eta behin Santseko geltokian (…eta ez zekien nola hostia) El Prateko bigarren terminalera iritsi ia gauerdian Keflavíkeko aireportura eramango zuen hegazkina hartzeko. Jende arruntak bidaiaren zehaztasun hauek aztertuak eta zehaztuak izango lituzke bidaiaren egunerako baina Txominek ez zuen horrelako gauzetan denborarik galtzen. Txomin Indiana Jones moderno bat zen. Beno… modernoa gehiago Indiana Jones baino…
-Aaaaaaaaaaatxuuaa!!! Hala, beste ez dakit zenbat mila hildako nire kontzientzian…
Pijama eskuan eta galtzontzilo garbiak jarrita atera zen komunetik. Ez zen metro eta hirurogeita hamabostera iristen baina zenbat neurtzen zuen galdetu ezkero metro eta hirurogeita hemezortzi erantzuten zuen beti. “Gezurra ere ez da” pentsatzen zuen beti. “Neurtu ninduten azkenekoan horrelako zerbait esan zidaten”. Ez zuen axola neurtu zuten azken egun hartan medikuak neurtu ez izanak, neurtu zuena bere koadrilako Unai izateak, neurketarako erabilitako tresna lanetik poltsikoan zuen metroa izatea edo egun hartan Mikel Abrego betaurrekorik gabe baina itsuago egoteak. Metro hirurogeita hamazortzi eman zuen eta listo! Pisuari dagokionean laurogeita hamasei erantzuten zuen beti baina hori, neurtu zuten azken eguneko itsua gainean izanda ere ez zuen sinetsiko.
Asteak zeramatzan izotz eta suaren lurraldera eramango zituen motxilak nola antolatu pentsatzen baina azkenean, eta betiko moduan, aurreko egunean prestatu zituen, “luze joan zen azkenean asteleheneko poteoa kar kar kar”. Bi motxila izango zituen bidaia kide aurretik zuen eta bizitza aldatuko zion bidaia katartiko hartan. Bi motxilak ohe gainera bota eta arretaz begiratu zituen. Alde batetik, Suncamp motxila erraldoia.
Bertan, arropa guztia sartu zuen. Zazpi galtzontzilo “Bana bi eguneko”, bost barruko kamiseta “Eramango nituzke gustura bana bi eguneko baina ez ditut hainbeste…”, lau galtzerdi pare “Bakarrik noa, mokofinen bat alboan tokatu ezkero hartu dezala segurtasun perimetro bat. Ekonomizatu egin behar da!”, bi toalla “Dutxarako bat eta Islandiako ur-berodun igerilekuetarako beste bat”, pare bat sandalia, Jazpanako kotoizko kaputxadun jertsea, zazpi kamiseta; Pearl Jamena, Ordiziako Rugby Elkartearena, Beasaingo Gaztetxearena “Zulo bat du, ez dio axola…”, Sallent de Gallegoko Pirineo Sur Jaialdian erosi eta ¿Cenamos? jartzen zuen hura “Atsegin dut hau”, Sorry for being so fucking sexy dioena “…eta ikaragarri hau”, Montrealera eskatu zuen Arcade Firerena “Ilunetan distira egiten du, horrek zure alde egin dezake hil hala biziko egoera batean”. Amaitzeko, Arte Ederretako Leioako Campuseko 2002ko promozioarena “Zein itsusia den… Saldu zidan neska ordea… Aiiii…”. “Denak beltzak? Standstillen berdea hartuko dut, ez dut triste itxurarik eman nahi. Gainera, kamiseta honekin Enric Montefuscok bezain beste molatzen dut. Hori posible bada behintzat…”. Bainujantzia, beste kaputxadun jertse bat bazpada ere, galtza motzak “Nork daki!” eta eskiatzera joaten zenean erabiltzen zuen zira polarduna “Banandu egin daitezke, muturreko teknologia!”. “Eta hostia!” oihukatu zuen bere barrenerako, “Banoa ia-ia pijamarik gabe berriz ere”. Galtza luzeak eta Mihiluzera joandakoan oparitu zioten kamiseta “Barregarri geratu ginen gero… Paloposti! Paloposti! Ez zen hain zaila ere hostiaputa…”. Bakeroak jantzita zituen eta baita mendiko botak ere, ez zitzaion ezer falta.”Hostia! Zakua!”
Zakua hartu eta Suncamp gorri eta grisari lotu zion. “Kaka” Zakua lotzeko bi gakoetako bat apurtu zuen bere berezko abileziarekin. “Zintzilik iritsi beharko da ba” esan zuen marmarka bere ama gelan sartu zenean.
-Egunon Txomin, prest al duzu dena? Aita ogia eta egunkaria erostera joan da. Hemen izango duzu bost minutu barru.
-Inbentarioa egiten ari naiz ama! Utzi bakean orain!
-Uii uii uii –Bota zuen patxadaz bere burua asko maite duen baten keinuak eginez eta ia-ia bals bat dantzatuz –umore txarrez esnatu zaigu gaur señoritoa… – Esan zuen irribarre gozo batekin balsarekin jarraituz pasiloan zehar urruntzen zen bitartean.
– Motxila txikia! – jarraitu zuen inbentarioarekin.
Bigarren motxila Quechua txiki laranja bat zen. Urtean behin erabiltzen zuen gutxi gorabehera. Udan izaten zen hori ia derrigortuta lagunekin Orioko hondartzara joaten zen egunean. “Hondartza… Hare kroketak ur gazitan egosten… Nola gustatu dakioke hori inorri?!”. Quechua txikian bere biziraupenerako beharrezkoak izango ziren gauzak sartu zituen.
45 giga musika barnean zituen iPoda, hiru liburu (Katherine Nevilleren El Ocho, Kirmen Uriberen Bilbao – New York – Bilbao eta Peter Haningek bildutako mozkorraldi irlandarren ipuin bilduma, Beber para contarla). “Nahikoa izango ote dira? Beharko, ez dira gehiago sartzen…” Argazki makina, kaxa elektrikoa (mugikorraren kargatzailea, argazki makinaren kargatzailea, tripode txiki bat, iPodaren kargatzailea eta entxufe-USB egokitzaile bat iPodaren kargatzailearentzat), hamar klinex pakete “Ez naiz inor klinexik gabe”, eguzkitako betaurrekoak, aitak oparitutako egunerokoa, lau bolaluma, Islandiako bi gidak (Guía Azul – Islandia eta Lonely Planet – Países Escandinavos), Español – Inglés, Inglés – Español Collins hiztegia eta Guía de conversación ESPASA en inglés liburuxka. Berriz ere zerbait ahazten zitzaionaren sentsazioa izan zuen. “Hostia puta! Karpetatxo berdea!”. Bertan tren eta hegazkinerako txartelak, aterpetxeetako erreserbak eta bidaiaren egutegia zituen.
Orain arte. horrela doa Finlandia.
The Indezents 
