Haurrak ez dira tontoak ez, ezta musikarako ere
Tripa-Zorri saioa grabatzen aritu nintzen azkenekoan ordura arte pentsatu ere egin ez nuen kontu bat aipatu zuen Kuko jatetxeko Iker Markinez sukaldariak. Iker, sukaldari eta aita da eta bi “ofizio” horien uztartzeak egin du hain justu, saioan kontatu zein erakutsi digun guztia hain interesgarri izatea. Bere hitzetan jaun andreok, haurrak ez dira tontoak. Eta esango duzue… Beno! Higgsen bosoia topatu du! Ba ez, baina bai.
Haurrak ez dira tontoak eta badakigu, baina beraiekin ditugun jarrera askok, kontrakoa erakusten dute. Beraiekin jatetxeetara joaten gara eta menu infatila eskatzen diegu edo fast food kate erraldoietara eraman eta jostailuak oparitzen dituzten grasa poteak eskatzen dizkiegu azkenean, hori delako gustatzen zaiena… Bai? Probatu umeari kokotxa, ganba edo almeja batzuk ematen, ikusiko duzue nola ez den tontoa.
Ikusten dituen lehendabiziko aldian arraro begiratuko die eta ziur aski, ez ditu probatu ere nahiko. Hala ere, denerako egon behar da lehen aldi bat eta haurrak, zuk bezalaxe, erabaki eta probatzeko aukera izan behar du. Seguruenik, guztiok ados egongo zarete baieztapen honekin, eta hau kontatzeko bada, post puta hau idazteko nire bizitzako bi ordu zertarako galdu ditudan galdetzen arituko zarete zuen buruei.
Ba Ikerrek kontatutako hura, beste hainbat eremuetan aplikagarria delako. Ikerrek, elikadurari heldu zion bere lanbideaz gain, pasio duelako eta nik, nola ez, musikari helduko diot.
Haurrak ez dira tontoak baina tontoak izango balira moduan tratatzen ditugu. Garbi dago, badela musika mota bat hau txikientzat bideratua dagoena eta musika mota horrek gainera, badu bere funtzioa. Balioak zein jakintza transmititzen du eta ez da hori gaurkoan blog malapartatu honetara ekarri nahi dudana.
Arazoa, haurrentzako musikatik ateratzen garenean hasten da. Amorruz bete eta haserre bizian jartzen gara larunbat gauetan tabernetan entzuten ditugun kantu sexista, eduki gabe zein errepikakorrak entzuten ditugunean baina erabat normala iruditzen zaigu haurrarekin jaialdi edo disko-festa batera joan, eta eskenatoki gaineko DJ ezagunak kantu berberak jartzen dituenean. Guretzat oso kaltegarriak dira Kesha, Pitbull edo Ale Mendozaren azkenak baina gure haurrentzat… Beno, ez dago gaizki, animatua da.
Proba bat egitera gonbidatzen zaituztet. Jarri zuen semeari Reef, AC/DC, Imperial State Electric, Arcade Fire edo Sigur Rosen kantu bat zerrenda amaiezin batetik batzuk aipatzeagatik. Ea zer dioen, ea nola erreakzionatzen duen, ea nola egiten duen dantza. Ez dizuet eskatuko Volcano Choir edo James Blaken azkenak jartzea baina joan pixkanaka. Ikusiko duzue nola zuen haurra ez den tontoa eta musikaz gozatzen hasten den gaur egun industria bilakatu den diru zein haragi merkatutik haratago. Eta are garrantzitsuagoa dena, nola hasten den musikan hezten.
“Eske… Oso ilunak dira” esango duzue batzuk. “Eta hitzak… Oso gogorrak dira”. Ba hartu hamar minutu eta aztertu haurrarekin izan zinen azken jaialdian jarri zituzten modako abestien hitzak mesedez. Amaitzean hitz egingo dugu berriz.
Bonus Track: Haurrari musiak ona jartzera animatzen denarentzat, to opari hau lehen entzunaldietarako.
The Indezents 